Month: January 2019

Моя семья

Меня зовут Марк. Мне 8 лет. Я учусь в школе,в третьем классе. У меня большая семья. У меня есть папа, мама, брат, сестра, бабушка, дедушка. Моего папу зовут Арман, маму — Альбина. Моему брату 6 лет, а сестре — 3 года. Мои родители работают. Я очень люблю свою семью!

Меня зовут Марк. Мне 8 лет. Это моя семья.

Это мой папа.Его зовут Арман.У него тёмные волосы и карие глаза.Он он художник.

Это моя мама.Её зовут Альбина   .Ей 33 лет.У неё карие глаза и светлые волосы.Она работает.

 

Это мои дедушка и бабушка.Они пенсионеры.Они  не работают.

У дедушки большие уши и седые усы. У бабушки большие глаза и красивая улыбка.

Это мой младший брат .Его зовут Даниел. Ему 6 года.Он похож на дедушку, но у него нет усов. Он маленький и весёлый .Я люблю с ним играть.

 

карие.png

Դդումը

Լինում է չի  լինում մի դդում է լինում:  Այդ դդումը շատ ախորժելի տեսք ուներ:  Ամեն անցնող սպասում էր , թե ե՞րբ է այն հասնելու ,որ ուտեն նրան:Այգեպանը ասում էր,որ վաղը կհասած կլինի ու կարելի է ուտել:Հենց հաջորրդ օրը այգեպանը դուրս եկավ տեսավ դդումը չկա:Ինչ վոր մեկը  վերցրել էր դդումը:Այգեպանը մտածում էր

 

 

դդում antarwum.png

«Գրինչ» մուլտֆիլմը

Երեկ դասարանով գնացել էինք կինոթատրոն՝ դիտելու «Գրինչ» մուլտֆիլմը: Մուլֆիլմի գլխավոր հերոսն էր Գրինչը, շուն մաքսը և աղջիկը:Մի օր Գրինչը որոշեց գողանալ նվերները և ոչնչացնել դրանք: Գրինչը մտածում էր , թե ո՞նց պետք է անի,որ իրեն չճանաչեն և նա որոշեց դառնալ Սանտա Կլաուս: Նրան ոչ ոք չէր սիրում,նրա սիրտը փոքր էր: Վերջում ,երբ իրեն  սիրեցին  նրա սիրտը մեծացան,նա բարիացավ և նվերները վերադարձրեց:

 

Պաոլո Կոելիո. Սուրբ Ծննդյան հեքիաթ սրինգ նվագող աղջկա մասին

Կար մի աղջիկ: Ամբողջ օրը նա սրինգ էր նվագում: Երբեմն այնքան արտասովոր էր լինում նրա նվագը, որ անցորդները կանգնում ու լսում էին:
Աղջիկը նվագում էր երկնքի մաքրության, օվկիանոսի խորության, անտառի թարմության, մարդկանց և նրանց ցանկությունների, նրանց զգացմունքների ուժգնության և անկայունության մասին: Մի խոսքով` այն մասին, թե ինչպես էր ինքը պատկերացնում կյանքը: Սակայն մի օր մարդիկ սկսեցին պատմել նրան այն մասին, որ կյանքում ամեն ինչ բոլորովին էլ այնպես չէ, ինչպես ինքն է պատկերացնում: Եվ հենց որ նա հավատաց մարդկանց, սրինգը դադարեց նվագել:
— Ինչո՞ւ չես ուզում նվագել, սրի՛նգ, — հարցրեց տրտմած աղջիկը:
Ոչ թե ես չեմ ուզում նվագել, դու այլևս չես լսում ինձ, — տխուր պատասխանեց սրինգը և լռեց:
Աղջիկը նստեց աթոռին և լաց եղավ: Ինչպե՞ս ապրել առանց սրինգի, չէ՞ որ դա միակ բանն էր, որ ինքը կարող էր անել:
— Մի տխրի՛ր, — ասաց սրինգը, — դու դեռ լսո՞ւմ ես ինձ:
— Այո՛, — ասաց աղջիկը` ափով սրբելով արցունքները:
— Դե ուրեմն, կենտրոնացի՛ր: Այս Սուրբ Ծննդյան տոնին քո առջև կբացվի երկու աշխարհ. աշխարհ` ուրիշ մարդկանց աչքերով և աշխարհ` քո աչքերով: Սակայն ապագա կյանքի համար դու պետք է ընտրես դրանցից մեկը: Եթե դու նախընտրես աշխարհն ուրիշ մարդկանց աչքերով, կդառնաս ունկնդիր, և քո կյանքի աղբյուրը միշտ կենտրոնացած կլինի ուրիշների կարծիքների վրա: Իսկ եթե նախընտրես աշխարհը քո աչքերով, ապա հնարավոր է, որ կրկին լսես ինքդ քեզ և կրկին նվագես: Սակայն ստիպված կլինես այլևս ոչ ոքի չլսել և անգամ` չսխալվել:
— Օ՜, որքան լուրջ է այդ ամենը, — ասաց աղջիկը և արագ վեր կացավ աթոռից:
Մի քանի օր անց եկավ Սուրբ Ծննդյան տոնը: Տնեցիները հավաքվեցին հյուրասենյակում, սկսեցին քննարկել ինչ-որ բաներ, կատակել, վիճել: Սակայն աղջիկը նրանց չէր լսում: Նա խորհում էր, թե երկու աշխարհներից ո՞րն ընտրել: Եվ հանկարծ սեղանի շուրջ հավաքվածներից մեկը բարձրաձայն ասաց. «Ես չեմ կարող գրել այնպիսի պիեսներ, ինչպիսիք գրել է Շեքսպիրը: Սակայն իմ առավելությունն այն է, որ ես կարող եմ գրել իմ պիեսները»: Մեծահասակները ծիծաղեցին, իսկ աղջիկը պապանձվեց, որովհետև հասկացավ, որ յուրաքանչյուր մարդու առավելությունն այն է, որ միայն ինքն է այդպիսին: Եվ ինչ-որ վառ և արտասովոր բան ստեղծելու համար բոլորովին էլ պետք չէ լսել այլ մարդկանց, որովհետև յուրաքանչյուր մարդ ինքնին հրաշք է, և այդ հրաշքը թաքնված է հենց իր մեջ: Պարզապես շատերը ժամանակավորապես մոռացել են այդ մասին, և ահա` չգիտեն ինչ անել` ուրիշների խորհուրդներին հետևելուց բացի: Աղջիկը դուրս վազեց սենյակից, վերցրեց սրինգը, վերադարձավ հյուրասենյակ և բարձրացավ աթոռին:
— Ուշադրություն եմ խնդրում: Հիմա ես ձեզ համար կնվագեմ:
Մեծահասակները ժպտացին, ծափահարեցին: Ահա թե ինչ արտասովորն է իրենց դուստրը: Ինչ ինքնավստահորեն է պահանջում ուշադրություն իր հանդեպ, անգամ աթոռի վրա բարձրացավ: Իսկ երբ աղջիկը սկսեց նվագել, մեծահասակները լռեցին: Նրանց մտքով էլ չէր անցնում, որ այդ Սուրբ Ծննդյան տոնին իրենց տանը տեղի էին ունենում իրական հրաշքներ: Հրաշքներ` իրենց աղջկա աչքերով:

2. Պատմի՛ր սրինգ նվագող աղջկա մասին:
Աղջիկը երաժիշտ էր: Ուներ իր աշխարհայացը: Նա տեսնում էր իրեն շրջապատող գեղեցկությունը` մաքուր երկինքը, օվկիանոսի խորությունը,անտառի թարմությունը: Այս ամենը օգնում էր աղջկան լավ նվագել և լինել յուրահատուկ:
Պատմի՛ր երկու աշխարհների մասին :
ա) Աշխարհ ուրիշ մարդկանց աչքերով
Ես խոսեցի տարբեր մարդկանց հետ, այն մասին ,թե ինչպիսի՞ն է աշխարհը իրենց հայացքով: Նրանք ասացին ,որ աշխարը գունավոր է, բարի է,մարդիկ հետաքրքիր են և տարբեր:
բ) Աշխարհ իմ աչքերով
Աշխարհ իմ աչքերով գունավոր է և պայծառ: Ես հանդիպում եմ լավ մարդկանց: Իմ աշխարհում ես սիրում եմ ընկերներիս հետ խաղալ:
Քո կարծիքով ի՞նչ է հրաշքը
Հրաշքը լավ ընկերներն են, բարությունը` հրաշք է,սիրելը` հրաշք է:

փորձ կաթով

1.Մեզ անրաժեշտ է կաթ,երեք գույն ներկեր,ականջ մաքրելու,և երկու փայտիկ,աման,հեղուկ:Մենք կաթը լցնում ենք ամանի  մեջ, հետո մենք երեք ներկերը լցրեցինք  ամանի մեջ կարմիր,կանաչ,դեղին ներկերը,հետո ականջ մաքրող փայտի ծերի մասը լցրեցինք պուճուր կաթիլհեղուկ:Հետո  կաթի վրա թաթախեցինք և ներկերը փախնում են:

2.մեզ արաժեշտ է սև պխպեղ,կաթ,հեղուկ, ականջ մաքրելու փայտիկ աման:Կաթը լցնում ենք ամանի մեջ,հետո կաթի մեջ լցնում ենք   սև պխպեղ և  ականջ մաքրելու փայտի ծերի  մասը լցնում ենք նույն պես պուճուր կաթիլ և տեսանք,որ փախնու

Ամանոր

Ամանորին պատրաստվելը  մենք սկսեցինք տոնածառը զարդարելով: Մեր գեղեցիկ տոնածառի վրա կախեցինք կարմիր խաղալիքներ,փայլեր և գեղեցիկ լույսեր: Առաստաղից կախեցինք մեծ խաղալիքներ :  Նոր Տարին մենք դիմավորեցինք մեր մեծ ընտանիքով:Հավաքվել էինք բոլորս: Ամբողջ օրը ես հիվանդ էի:Երբ եկավ ժամը 12-ը բոլորս շնորհավորեցինք իրար :Ես բացեցի դուռը՝ տեսա մի  մեծ կարմիր պարկ:Ձմեռ Պապը նվերներն էր բերերլ:Շնորհակալություն Ձմեռ Պապիկ դու իմ ուզած նվերները՝ նետ ու աղեղ և հեռախոս-ժամացույց  ես բերել  Ձմեռ Պապիկ ես քեզ սիրում եմ:

ամանոր